Jasper Philipsen heeft maandag de eerste massasprint van de Tour de France 2023 gewonnen. Met dit succes is hij nu twee sprints ongeslagen in de Grande Boucle. Vergeet niet dat hij vorig jaar de etappe op de Champs-Élysées won. De laatste renner die dat deed was Marcel Kittel, die won op de Champs-Élysées in 2013 en in Harrogate het jaar daarop. Dit is ook zijn 30e profzege.
Jasper Philipsen, het verhaal tot nu toe
Jasper Philipsen, geboren in Ham in de Kempen, heeft een lange weg afgelegd. Vooral omdat zijn aanvankelijke carrièrepad bestemd was voor voetbal. Toen hij voor de Jupiler Pro League-club Westerlo speelde, viel hij al op door zijn snelheid als rechtsback. Terugkerende blessures dwongen hem echter om zijn voetbalcarrière op 12-jarige leeftijd te beëindigen. Hij maakte toen de overstap naar het wielrennen bij Balen BC. In zijn tweede seizoen bij de cadetten scoorde hij een aantal successen, maar het was als junior dat hij echt tot zijn recht kwam. Als begenadigd rouleur werd hij tweevoudig Belgisch kampioen tijdrijden. In deze periode toonde hij ook zijn veelzijdigheid door de E3 Harelbeke te winnen en 4e te worden in Parijs-Roubaix en de Philippe Gilbert Juniors. Hij leek zich even goed thuis te voelen op de kasseien als op de Vlaamse- en Ardense beklimmingen.
Zijn talent als sprinter kwam naar voren tijdens zijn tijd bij de U-23s. In de kleuren van het BMC Development Team won hij een etappe. Hij won ook het algemeen klassement van de Triptyque des Monts et Châteaux. Hier versloeg hij renners als Eddie Dunbar en Neilson Powless. Jasper eindigde 2e in de Ronde van Vlaanderen Espoirs. Hij voegde ook een etappe toe aan de Giro d’Italia Espoirs, Tour Alsace en Olympia’s Tour, evenals de lommerrijke klassieker Parijs-Tours Espoirs.
2017 was al een mijlpaaljaar, maar 2018 wordt nog meer. Rijdend voor de Hagens Berman-Axeon-ploeg, geleid door Axel Merckx, deed hij de dubbel in de Triptyque des Monts et Châteaux. Dit was zijn laatste overwinning in een etappekoers. Hij zegevierde opnieuw in een etappe van de Giro d’Italia Espoirs, en bovenal behaalde hij zijn eerste profoverwinning in de vierde etappe van de Tour of Utah, in Salt Lake City.
Een CV-kroon op aankomst bij de profs
Het was dan ook met een heel CV dat Jasper Philipsen overstapte naar de profs. We kregen het gevoel dat België de nieuwe Tom Boonen in huis had. Een jongen snel in de sprint en op zijn gemak in de klassiekers. Zijn nieuwe UAE-Team Emirates-team had meer vertrouwen in zijn snelheid. Tijdens de Tour Down Under in Australië stak hij zijn armen omhoog aan de finish van de vijfde etappe. De rest van het seizoen werd gekenmerkt door een opeenvolging van ereplaatsen.
In 2020, na een moeilijke periode door de pandemie van het coronavirus, steeg Jasper Philipsen naar de tweede plaats. Een etappe in de Tour du Limousin en nog een in de BinckBank Tour. Zijn meest opmerkelijke prestatie kwam tijdens zijn eerste optreden in de Ronde van Spanje, waar hij veel veerkracht toonde en uiteindelijk, in etappe 15, zijn Grand Tour-record opende.
Ploegwissel
Ondanks dit succes besloot de Kempenaar van ploeg te veranderen. Terwijl veel waarnemers hem bij Quick Step zagen, koos hij voor Alpecin-Fenix. Nog steeds aanwezig in ProTeam (wieler D2). Deze verrassende keuze bleek een verstandige. Hij pakte zijn eerste prestigieuze overwinning in België in de Scheldeprijs, waarbij hij onder andere Sam Bennett en Mark Cavendish versloeg. Deze wedstrijd was een beslissend keerpunt.
Hij voegde twee etappes in de Ronde van Turkije toe aan zijn collectie. Hij leek klaar om zijn ultieme droom te verwezenlijken: een etappe winnen in de Tour de France. Helaas faalde hij ternauwernood in zijn streven, ondanks zes podiumplaatsen. Vastbesloten om terug te komen, schitterde hij in de Vuelta en won twee etappes. Aan het einde van het seizoen zette hij een uitzonderlijke prestatie neer door vier opeenvolgende wedstrijden te winnen. Jasper won het Kampioenschap van Vlaanderen, Eschborn-Frankfurt, de Grand Prix de Denain en Parijs-Chauny.
Jaspers doel: Tour de France
Het jaar 2022 stond in het teken van één doel: de Tour de France. Om zijn rivalen zijn vooruitgang te bewijzen, won hij twee etappes in de UAE Tou. Hier bevestigde hij zijn plaats tussen de beste sprinters ter wereld. Voor de start van de Grande Boucle gaf hij zijn zelfvertrouwen een boost met een overwinning in de Ronde van België. Na een moeilijke start van de Tour de France won hij de 15e etappe in Rodez. In Rodez versloeg hij de geduchte Wout van Aert. Als klap op de vuurpijl won hij ook nog de prestigieuze etappe op de Champs-Élysées, een echte traktatie voor sprinters.
Nogaro voor de dubbel?
Overtuigd dat hij zichzelf heeft bewezen als sprinter, heeft Jasper Philipsen zichzelf een ander doel gesteld voor 2023. Schitteren in de Flandriaanse klassiekers. Sceptici waren er snel van overtuigd dat hij de uitdaging aankon. In winderige- en regenachtige omstandigheden bewees hij opnieuw zijn kwaliteiten als renner door de wedstrijd Brugge-De Panne overtuigend te winnen.
In Parijs-Roubaix deed hij mee met de besten en manoeuvreerde hij perfect om Mathieu van der Poel de leiding te laten nemen. Na de klassiekers richtte hij zijn aandacht weer op de sprint. Hij presteerde solide in de eerste etappe van de Ronde van België en pakte de overwinning in de stralende zon van Scherpenheuvel-Zingem.
Sinds het begin van de Tour de France was Jasper Philipsen kalm en ontspannen. Hij toonde vertrouwen in zijn team en in zijn snelheid. De sprint in Bayonne was gewoon de bevestiging van zijn nieuwe status als de beste sprinter ter wereld. Jasper Philipsen evenaarde de prestaties van Tom Steels (in 2000) en zijn voormalige trainingspartner Tom Boonen (in 2005), winnaars van de eerste Tour de France sprint in die tijd, en bereikte zelfs de prestatie van het winnen van twee opeenvolgende etappes bij die gelegenheid. De volgende etappe, op dinsdag in Nogaro, zou ook in een sprint moeten eindigen. Geschiedenis in de maak, zou je kunnen zeggen.
