Exhibitiewedstrijden in tennis: spelen spelers te veel?

Het moderne tennis zit boordevol competities en evenementen, waaronder exhibitiewedstrijden een steeds belangrijkere rol spelen Deze informele toernooien, georganiseerd naast het ATP-circuit, zorgen regelmatig voor discussies onder tennisvolgers. Ze roepen vragen op over de balans in een al drukke kalender en de extra belasting voor spelers. Doen tennissers zichzelf tekort door deel te nemen aan deze evenementen?

1) Exhibitiewedstrijden: een groeiend succes in tennis?

A. Spectaculaire en innovatieve formules

Exhibitiewedstrijden bieden een nieuwe benadering van tennis en breken met de traditionele regels. De UTS (Ultimate Tennis Showdown) is een perfect voorbeeld. Patrick Mouratoglou creëerde in 2020 tijdens de pandemie een nieuwe, zeer experimentele competitie met als doel de nieuwe generatie te bereiken. Om dit te bereiken stelde hij een XXL cast samen van bekende namen uit de tenniswereld, vooral om hun showmanship, zoals Frances Tiafoe, Ben Shelton, Gaël Monfils, Benoit Paire en Denis Shapovalov, samen met innovatieve regels.

Het toernooi wordt gespeeld in kwarten, een beetje zoals basketbal, met een kortere tijd tussen de punten en een kaartsysteem om de wedstrijd spannender te maken. Het evenement is een groot succes, wordt in meer dan 100 landen uitgezonden en trok in de eerste 4 edities meer dan 1,7 miljoen fans op sociale netwerken.

Er is ook de Laver Cup, een competitie die op initiatief van Roger Federer in 2017 van start ging. Tijdens dit evenement nemen de beste spelers van het wereldteam het op tegen het Europese team, dat het gedurende 3 dagen tegen elkaar opneemt, in een sfeer en een format die heel vermakelijk moeten zijn.

B. Aantrekkelijke exhibities voor de crème de la crème van het mondiale tennis

Deze evenementen draaien uiteraard om de beste spelers ter wereld, die essentieel zijn voor het succes van goede exhibitiewedstrijden. Hun doel is om een uniek spektakel te bieden en grote aantallen toeschouwers aan te trekken om deze evenementen tot leven te brengen. En topspelers als Carlos Alcaraz, Jannik Sinner en Novak Djokovic komen regelmatig opdagen, met aantrekkelijk prijzengeld. Naast het belangrijke financiële aspect zien deze tenniskampioenen het misschien ook als een kans om zichzelf te testen tegen de besten met minder druk en in een meer feestelijke omgeving. Het is ook een kans om nieuwe strategieën uit te proberen en dichter bij de fans te komen in een meer ontspannen sfeer.

2) Waarom worden exhibitiewedstrijden bekritiseerd?

A. Directe concurrentie met officiële toernooien

Hoewel ze informeel zijn, concurreren exhibitiewedstrijden vaak met ATP-toernooien. De Laver Cup vindt bijvoorbeeld meestal tegelijkertijd plaats met ATP 250-toernooien zoals dat in Metz. Daardoor verliezen deze officiële competities hun aantrekkingskracht en kiezen de beste spelers voor beter betaalde en prestigieuzere evenementen. Dit heeft ook gevolgen voor de tv-rechten. Deze officiële toernooien krijgen minder publiciteit en minder kijkers.

Deze situatie verzwakt de kleinere toernooien, die moeite hebben om grote namen aan te trekken en hun kijkcijfers op peil te houden. Het ATP-circuit, het hart van het professionele tennis, wordt soms naar de tweede plaats verdrongen.

B. Een kalender die al overbelast is

De tenniskalender is een van de meest veeleisende in de professionele sport. Spelers moeten bijna het hele jaar door wedstrijden spelen, met weinig tijd om te herstellen. Hoewel exhibitiewedstrijden niet verplicht zijn, dragen ze wel bij aan dit drukke schema.

Spelers als Carlos Alcaraz hebben hun frustratie over dit schema geuit. Toch blijven ze deelnemen aan deze evenementen, verleid door hun populariteit en de hoge vergoedingen die ze bieden. Deze tegenstrijdigheid benadrukt een dilemma: hoe breng je commercieel succes in balans met het welzijn van spelers?

C. Een gebrek aan authenticiteit

Kritiek richt zich ook op de betrokkenheid van spelers. Sommigen nemen deel om financiële redenen en zetten zich minder in, uit angst voor blessures. Dit kan leiden tot teleurstelling bij het publiek, dat oprecht spektakel verwacht.

D. Hoge ticketprijzen

De prijs van het bijwonen van exhibitiewedstrijden is ook een onderwerp van discussie in de tenniswereld. Om een dergelijk evenement bij te wonen, zijn de ticketprijzen over het algemeen veel hoger dan voor officiële toernooien. Bij de Laver Cup in 2022 bijvoorbeeld betaalde een toeschouwer minimaal €662 voor een driedaagse pas. Dit maakt de evenementen minder toegankelijk voor een breder publiek.

3) Hoe kunnen exhibitiewedstrijden gereguleerd worden?

A. Betere integratie in de kalender

Om conflicten tussen exhibitiewedstrijden en ATP-toernooien te beperken, zouden deze evenementen beter moeten worden gereguleerd. Een oplossing zou zijn om ze tijdens rustperiodes of buiten het seizoen te organiseren, zodat ze geen inbreuk maken op officiële competities. De Laver Cup is vaak het mikpunt van kritiek geweest.

B. Verantwoordelijkheid voor spelers en organisatoren

Spelers spelen ook een rol in het beheren van hun schema’s. Hoewel ze worden aangetrokken door de exhibitiewedstrijden en de enorme geldprijzen, is het aan hen om op hun fysieke en mentale gezondheid te letten. Van hun kant zouden organisatoren kunnen vermijden om deze evenementen tegelijk met ATP-toernooien te plannen, om oneerlijke concurrentie voor het hoofdcircuit te voorkomen.

Conclusie

Exhibitiewedstrijden zijn niet per se slecht en voegen een unieke dimensie toe aan tennis, met ruimte voor innovatie, spektakel en fanbetrokkenheid. Toch brengen ze uitdagingen met zich mee, zoals de druk op de tennisagenda, toegankelijkheid en de balans tussen commercie en sportieve integriteit. Hoewel deze evenementen ook onmiskenbare financiële en mediakansen bieden, is het toezicht erop essentieel om het evenwicht te bewaren en de toekomst van professioneel tennis te waarborgen. Dus spelen de spelers te veel? Zijn exhibitiewedstrijden echt nuttig? Het is allemaal een kwestie van de juiste balans te vinden.