David Goffin mag dan vandaag sterk gedaald zijn op de ATP-ranglijst, er was een tijd dat de Belg tot de wereldtop behoorde. In 2017 nam hij deel aan de ATP Finals en bereikte hij de finale.
David Goffin en de ATP-droom
De ATP Finals, een soort wereldkampioenschap tennis sinds 1970, brengt elk jaar aan het einde van het seizoen de 8 beste spelers van het jaar samen. Dat wil zeggen degenen die de meeste ATP-punten hebben verzameld. Dit jaar komen Carlos Alcaraz, Daniil Medvedev, Jannik Sinner, Andrey Rublev, Stéfanos Tsitsipas, Holger Rune en bovenal Novak Djokovic uit op het toernooi in Turijn. De Serviër krijgt de kans om de meest succesvolle speler in dit toernooi te worden. Hij kan Roger Federer en zijn zes successen definitief inhalen. Hij zou ook de symbolische mijlpaal van 100 gewonnen toernooien kunnen naderen, met momenteel 97 gewonnen toernooien. Roger Federer (103) en Jimmy Connors (109) kunnen beven.
Er was eens David Goffin
In 2017 slaagde de Belg David Goffin erin om naar de top van de ranglijst te klimmen. Dit na wat een van zijn beste seizoenen blijft. Hij kwalificeerde zich als 7e beste speler van het jaar en arriveerde in Londen (waar het toernooi tussen 2009 en 2020 werd gespeeld) in het gezelschap van Rafael Nadal, Roger Federer, Alexander Zverev, Dominic Thiem, Grigor Dimitrov, Martin Cilic en Jack Sock.
De Luikenaar was duidelijk een outsider tegen de zwaargewichten die dat jaar bijeenkwamen. Rafael Nadal had Roland Garros en de US Open gewonnen, Roger Federer de Australian Open en Wimbledon, terwijl Zverev, Dimitrov en Sock één of meerdere Masters 1000-titels hadden gewonnen. Hij, Thiem en Cilic waren de enige spelers die geen enkel groot toernooi hadden gewonnen. Maar Goffins consistentie gedurende het seizoen had hem daar gebracht.
Giant killer
David Goffin, opgenomen in de Pete Sampras-groep naast Nadal, Dimitrov en Thiem. Hij zou zijn toernooi beginnen met een wedstrijd tegen de Spanjaard. Het was meteen een hele opgave. Vooral omdat de Belg hem dat jaar nog nooit had verslagen en twee keer verloor. Maar gesterkt door zijn aanwezigheid, liet Goffin zijn kans om geschiedenis te schrijven niet door zijn vingers glippen. Goffin won met 7-6, 6-7, 6-4 in meer dan 2u30 spelen. Na zijn uitschakeling trok Rafael Nadal zich terug uit de rest van het toernooi. Nadal maakte een einde aan zijn seizoen.
Hoewel hij vervolgens ruim werd verslagen door de Bulgaar Grigor Dimitrov (6-0, 6-2 in 1u13), kwam David Goffin goed terug tegen Dominic Thiem. Dit was de tegenstander die hij in 2017 van alle aanwezige spelers het vaakst had getroffen (9 keer). Maar ook diegene die hij ook het vaakst had verslagen (6 overwinningen tegen 3 nederlagen). Op de baan van de Londense O2 Arena maakte de Luikenaar korte metten met de Oostenrijker, die op dat moment 4e op de wereldranglijst stond. Het werd 6-4 en 6-1 in 1 uur en 11 minuten. David Goffin, met 2 overwinningen en 1 verliespartij, plaatste zich voor de halve finales.
In de halve finales moest de nummer 9 van de wereld het opnemen tegen een andere topspeler: Roger Federer. David Goffin werd in de eerste set aan de kant gezet (6-2), maar kwam daarna terug in de wedstrijd door de tweede set (6-3) en de derde set (6-4) te winnen. Een behoorlijk resultaat, aangezien de Belg tot deze wedstrijd in 2017 zes keer van Federer had verloren.
Hereniging met Dimitrov
In de andere helft van de loting moest Grigor Dimitrov hard knokken om te winnen van de Amerikaan Jack Sock. Opnieuw werd er gewonnen in drie sets: 4-6, 6-0, 6-3. En het was een overwinning die de twee spelers in de Pete Sampras-poule in de finale plaatste, de eerste voor beiden. Terwijl de Bulgaar de Belg in zijn groepswedstrijd had verslagen, was de strijd in de finale veel heviger. Het duurde 2u30 voordat de twee spelers het uitmaakten. Dimitrov won de eerste set met 7-5, Goffin de tweede met 4-6, maar het was opnieuw Dimitrov die als winnaar uit de bus kwam in de derde en laatste set: 6-3. Aan het einde van het toernooi klimt David Goffin naar de 7e plaats op de ranglijst, zijn beste ranking in het enkelspel tot nu toe.
