Op 21 januari vindt in Benidorm de dertiende- en voorlaatste ronde van de Wereldbeker veldrijden plaats. Wout van Aert (Visma – Lease a Bike) zal voor deze gelegenheid zijn negende- en laatste wedstrijd starten in het omgeploegde land. Het is een kans voor de Belg, drievoudig wereldkampioen in de discipline, om zichzelf te verlossen en Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck) uit te dagen. Maar heeft hij echt een kans om zijn eeuwige rivaal, die momenteel 13 opeenvolgende overwinningen boekt, te verslaan?
2023, een beslissend keerpunt voor Wout van Aert
Vorig seizoen nam de rivaliteit met Mathieu van der Poel een dramatische wending voor Wout van Aert. Zijn aartsvijand is nu vijfvoudig wereldkampioen veldrijden (2015-2019-2020-2021-2023). Hij is ook wereldkampioen op de weg (2023) en hoeder van vier overwinningen in de vijf Monuments (Milaan San Remo 2023, Ronde van Vlaanderen 2020-2022 en Parijs-Roubaix 2023). Aan het einde van vorig seizoen kwam de Nederlander in een nieuwe dimensie terecht. Terwijl de tellers van de Belg bleven steken op ‘slechts’ drie wereldtitels in de ploegen (2016-2017-2018) en één Monument (Milaan san Remo 2020).
Maar als je beter kijkt, heeft de Visma-Lease a Bike-renner genoeg spijt van de afgelopen drie seizoenen. De overwinning is hem maar liefst negen keer door de vingers geglipt. Vijf zilveren medailles en vier bronzen medailles in grote evenementen. Na zijn vele successen was het seizoen 2023 een echte klap qua triomfen voor van der Poel. De renner van Alpecin-Deceuninck reed minder wedstrijden dan normaal en richtte zich meer op zijn doelen. Dit staat in schril contrast met de mentale- en fysieke inspanning die de renner uit Herentals moest leveren van Antwerpen tot Veneto.
Een nieuwe benadering van het seizoen
De succesvolle strategie van Mathieu van der Poel lijkt Wout van Aert geïnspireerd te hebben voor het komende seizoen. De filosofie van Marc Lamberts (die naar Bora-Hansgrohe vertrekt) is volledig overgenomen door Mathieu Heijboer, zijn nieuwe coach. Het doel is duidelijk. Een vorm opbouwen voor de reeks ‘Ronde van Vlaanderen – Parijs-Roubaix’. Het is een taak waaraan de prestatiedirecteur van Killers Wasps zich elke dag wijdt. Hij heeft dagelijks contact met de Belgische renner.
“Ik weet wat ik doe” is het leitmotiv van het moment. Dit om te voorkomen dat de resultaten achterblijven bij de verwachtingen van het publiek. Een financieel voordelige aanpak. Zeker als je bedenkt dat de organisatoren tussen de 15 en 20.000 euro betalen om hem aan de start te hebben. Maar duidelijk teleurstellend vanuit sportief oogpunt. Dit met Mathieu van der Poel die elke confrontatie met kop en schouders domineert, zonder echte confrontatie of tegenslag.
van der Poel ongenaakbaar
Het zeer korte veldritseizoen van Wout van Aert werd gemarkeerd door twee overwinningen in de Exact Cross in Essen en de Superprestige in Heusden-Zolder. Beide wedstrijden werden gekenmerkt door de afwezigheid van Mathieu van der Poel van de startlijn. Toen de twee fantastische rijders kop aan kop gingen, viel het duel al snel in het voordeel van de Nederlander uit in de openingsronden. In Mol kwam de Visma-Lease a Bike-renner met de fiets voor de start. Een teken dat de cross eerder deel uitmaakt van een trainingsstrategie dan van een wedstrijdstrategie. In Antwerpen, Heusden-Zolder en Coxyde werden de laatste ronden voluit gereden.
Dit kwam overeen met 10-15 minuten racen op 100%. Hierdoor kon hij af en toe de langzaamste ronden van Mathieu van der Poel bijhouden. Hoewel Wout van Aert, ver van zijn topvorm, boven de concurrentie uitstak. Zijn technische tekortkomingen waren stichtelijk, vooral in de zanderige secties. Dit toont een gebrek aan vorm voor een renner van zijn niveau. Als we Hulst buiten beschouwing laten, wiens resultaat vertekend is door mechanische problemen, dan gaf de Trofee X2O van Baal een duidelijk oordeel. 1’55” scheidde hem van de hardnekkige wereldkampioen in de achtertuin van Sven Nys. Een bitter resultaat dat werd bevestigd in Coxyde. Waar Pim Ronhaar, met woedende vuist, trots kon zijn op zijn voorsprong op een van de twee wonderkinderen van de discipline.
Redenen om te geloven in Wout van Aert
Veldrijden wordt steeds internationaler. Het is daarom, en ongetwijfeld dankzij Felipe Orts Lloret, dat Spanje sinds vorig seizoen gastheer is van de Wereldbeker in Benidorm. Benidorm wordt de laatste veldrit van Wout van Aert in het seizoen 2023-2024. De Belg besloot op 7 januari niet deel te nemen in Zonhoven om met zijn ploeg te vertrekken naar een trainingskamp in Spanje (Mutxamel). Dat de cross op 21 januari toch op het programma staat, heeft te maken met de geografische nabijheid. Naast het feit dat het in de provincie Alicante ligt, scheidt slechts een dertigtal kilometers zijn huidige vakantiebestemming van Benidorm. Reden te meer om die laatste cross in het programma te houden. En misschien de voordelen van zijn twee weken durende stage analyseren.
Benidorm, een snel parcours
Vanuit technisch oogpunt wordt het Spaanse circuit als snel beschouwd (6’30-45 per ronde). Het bestaat in wezen uit een zandbak die je zonder aanloop inrijdt en verschillende secties waar je je explosieve kracht kunt gebruiken. Zoals de ingang van de beboste sectie die Tom Pidcock in de eerste ronde koos om zich even los te maken van het peloton. Toch waren de verschillen zo klein dat een groep van vier renners de leiding nam bij het ingaan van de laatste ronde, in 2023.
Voordat Wout en Mathieu van elkaar werden gescheiden in een sprint met twee renners die door laatstgenoemde werd gewonnen. Om enige hoop te hebben om de wereldkampioen te verslaan, op een circuit met drie explosieve secties, zullen ze aan de leiding moeten gaan in de laatste passage. Als dat het geval is, wordt het naderen van de laatste bochten in eerste positie gemakkelijker gemaakt door de weinige herstarts in de drie haarspeldbochten. Het is een moeilijke taak op terrein dat duidelijk in het voordeel van de Nederlander is.
Gunt het geluk van Aert succes in Benidorm?
Maar waar er weinig verschil is, is er een verplichting om foutloos te zijn. De enige echte reden om te geloven in een overwinning van Wout van Aert ligt in de handen van het geluk. Een mechanisch probleem op het verkeerde moment kan Mathieu van der Poel in een lastige positie brengen. Want hij lijkt een marge van minstens 30 seconden te hebben op zijn rivalen.
Een voorsprong die ongetwijfeld onvoldoende is op een circuit dat als snel wordt geklasseerd. Tenzij de technische bekwaamheid van Adrie’s zoon weer naar voren komt. En hij opnieuw onbespeelbaar is. Wat zeer waarschijnlijk het geval zal zijn. Het is een veilige gok dat Wout van Aert nu op jacht is naar zijn grote overwinning. Dit terwijl Mathieu van der Poel niet langer onder druk staat. Het gewicht op de schouders van Wout van Aert wordt steeds zwaarder gezien het gigantische record van zijn nummer 1-tegenstander.
