Sportweddenschap: een hectische race op de renbaan

Op dinsdag 4 juli zullen de sprinters in de Tour de France 2023 als racewagens op volle snelheid gaan. Op het circuit van Nogaro zal het peloton alles geven om als eerste over de finish te komen en met de geblokte vlag te zwaaien. Er zijn geen remmen, alleen pedaalkracht. En de racen fietsers op topsnelheid. Onze redactie geeft je alle tips voor je sportweddenschap.

Een Grand Prix op de Tour de France

Dax – Nogaro (181,8 kilometer): slechts één klein puntje in het beste klimmersklassement, één kleine tussensprint. Je moet wel lef hebben om in de vroege ontsnapping te willen zitten. Eerder een publiciteitsstunt voor de sponsor dan een ijdele hoop op de overwinning. Het ruige terrein van de Gers, met zijn 1.400 meter positieve helling, zou de sprinters geenszins moeten afschrikken. Het Circuit Paul Armagnac zal voor het eerst de finish van een etappe van de Grande Boucle herbergen. 6 jaar nadat Tom Scully de Route du Sud 2017 won. 49 jaar nadat Eddy Merckx het Critérium des As won in 1974.

Geen pitstop mogelijk

4,4 kilometer van de finish: de Nogaro-racebaan zal worden benaderd via een eerste bocht naar rechts vanaf de Avenue de Dianate.

3,8 kilometer van de finish: opnieuw een bocht naar rechts op een steeds smaller wordende weg.

3,2 kilometer van de finish: toegang tot het Nogaro Paul Armagnac-circuit.

2,9 kilometer van de finish: linksaf naar de paddocks.

2,4 kilometer van de finish: toegang tot het circuit.

Luchtfoto van het circuit en de toegang, met een laatste rechte stuk van 800 meter.

Elke sprint heeft zijn eigen specificiteit

Een driekwartsprint met tegenwind waarbij je je gewicht niet te vroeg in de strijd wilt gooien.

Jasper Disaster De Master?

Alpecin-Deceuninck leverde een waar spektakel af in de finale van vandaag. Net als in Scherpenheuvel-Zichem zette Mathieu van der Poel Jasper Philipsen (2,6) op meesterlijke wijze af. Er moet gezegd worden dat het vroege werk van Soren Kragh Andersen hielp. Een teken dat het Belgische team de beste trein van het veld heeft. In combinatie met een perfect geoliede machine en de beste sprinter ter wereld. Het resultaat is onbetwistbaar.

Het is niet nodig om lang door te gaan over een mogelijke degradatie. Daar gaat het niet om als de organisatoren zo’n hoge snelheidscurve hebben neergezet. De overwinning is duidelijk en ondubbelzinnig. De taak van morgen ziet er echter niet gemakkelijk uit. En misschien is het hebben van de beste trein wel een nadeel. De kunst van het plaatsen is namelijk niet het belangrijkste als de wind ongunstig is. De timing van de lancering is van vitaal belang. Te vroeg en het risico om ingehaald te worden stijgt. Te laat en je mist de boot als je snelheid verliest. Het belangrijkste is om de juiste hoeveelheid zuigkracht te nemen en zo laat mogelijk in de injectie over te stromen. De ’twee op een rij’-operatie is gecompromitteerd, maar niet onmogelijk.

Fabio Jakobsen op gunstige bodem

In de chaotische finale van vandaag was Soudal Quick Step de weg kwijt. Zozeer zelfs dat Fabio Jakobsen (4) niet in staat was om zijn volledige potentieel te tonen. In een volledig rechte sprint was hij een van de vogelverschrikkers tussen de grote dijen. Yves Lampaert zal ongetwijfeld van positie moeten wisselen met Kasper Asgreen. Laatstgenoemde kreeg een rol toebedeeld die hij niet gewend is. Als de Europees kampioen het wiel van Michael Mørkøv niet kwijtraakt, dan ligt er een echte weg open voor de Nederlander. In termen van pure snelheid is hij een van de grote rivalen van Philipsen. Met een daverende start in de laatste meters zal hij moeilijk te verslaan zijn.

De onverzadigbare honger van Wout van Aert

Na zijn tegenslag in San Sebastián wankelde Wout van Aert (9) vandaag in de finale. Op een bepaald moment was hij de enige bedreiging voor Jasper Philipsen. Maar de Belg moest afhaken toen hij tegen Philipsen aankwam. Hij is nog steeds optimistisch. “Mijn vorm is goed. Morgen is er waarschijnlijk weer een kans op een massasprint. Natuurlijk ga ik het weer proberen”, verklaarde hij aan de finish. De theorie is echter dat hij in dit soort vlakke sprints duidelijk gedomineerd wordt door de besten. De sprint bergop van vandaag kwam hem beter uit dan die van morgen. Optimistisch is de deelname aan zo’n pakket. Laten we in plaats daarvan een afspraak maken voor Limoges.

De zwakte van een trein

Jayco-AlUla toonde hun zwakte: Dylan Groenewegen (9.5) werd niet in een goede positie gedropt. Zal de laatste 800 genoeg zijn om zijn slechte positionering goed te maken? Misschien. Een andere grote uitdaging is om niet van te ver weg te lanceren, wat wel eens de optie zou kunnen blijken te zijn waar hij dit jaar soms te veel de voorkeur aan gaf. En hij zal dit herhalen als Luka Mezgec de patronen grilt om een slechte positie in de bochten van het circuit goed te maken.

Sam Welsford (17) bevindt zich in dezelfde lastige positie als Groenewegen. De Australiër heeft te maken met de zwakte van zijn trein. Een sprint op zo’n lang laatste rechte stuk is goed voor hem. Maar zal zijn team in staat zijn om hem ideaal te plaatsen? Hij heeft dit seizoen bewezen dat hij een geduchte snelheid heeft. De kunst zal zijn om het goed te doen in deze Tour de France.

Voordeel voor grote renners

Als je denkt aan ongunstige wind in een sprint, denk je meteen aan Caleb Ewan (16). De compacte sprinter blinkt uit in tegenwind. Hij weet door het net van zware sprinters te glippen en ze naar de palen te rijden. Jasper de Buyst is helaas niet meer zijn pilootvis. Gekneusd is de taak nu gegeven aan Jacopo Guarneri, die een nieuw leven heeft gevonden bij Lotto Dstny. Vandaag nam de Australiër het stuur over van Fabio Jakobsen. Het lijdt geen twijfel dat dit een strategie is die hij opnieuw zal moeten gebruiken als hij een kans wil maken om te winnen in een sprint die hem zo goed ligt. In dezelfde lijn als gisteren zou een grote renner als Bryan Coquard (101) zich moeten onderscheiden van de massa. Vooral in één-op-één situaties, waar hij er als geen ander doorheen kan glippen.

Kans op een plaats?

Wedden op een plaats voor Mads Pedersen (19) is een denkbare optie als je zijn sprint van vandaag analyseert. Het resultaat is meer dan respectabel in het licht van zijn positie bij het rode licht. Maar het laat wel een zorgwekkend punt zien. De zwakte van een trein die hij zelf moet compenseren. Bedreven in lange sprints, is hij waarschijnlijk een van de verliezers in de weersomstandigheden van morgen.

Wat te denken van Mark Cavendish (19)? Vandaag werd hij zesde, maar leek snelheid te missen op de laatste helling. Nogaro past beter bij hem. Maar hij zal meer moeten vertrouwen op zijn race-intelligentie dan op zijn trein. Er is niets echt alarmerend op dat laatste punt en het is geen toeval dat de Manx Missile zoveel successen heeft geboekt in de Tour.

De tweede plaats op de dag is een groot succes voor Phil Bauhaus (16). Het was echter de technische aard van de finale die hem een voorsprong gaf.

Onze voorspelling: Caleb Ewan was geruststellend vandaag en een podiumplaats op het Circuit automobile de Nogaro lijkt binnen zijn bereik met deze ongunstige wind. Een overwinning zou een nog gewaagdere voorspelling kunnen zijn.