Het ‘plotse’ succes van VfB Stuttgart: mythen en feiten

VfB Stuttgart krijgt dit seizoen veel aandacht binnen en buiten de Bundesliga. Bijna elk sportmedium, TV-programma of podcast heeft het over zijn opvallend goede seizoenstart. Naast de vele positieve observaties zijn er echter ook enkele mythen ontstaan die niet altijd even juist blijken. Laten we daarom eens 6 van deze mythen ontkrachten en dieper ingaan op enkele belangrijke ontwikkelingen.

Mythe 1: VfB was drie jaar lang een typische degradatiekandidaat.

Dit is niet waar. Hoewel VfB Stuttgart de afgelopen drie seizoenen respectievelijk op de 9e, 15e en 16e plaats eindigde, geven de ‘expected points’ aan dat ze eigenlijk op de 9e, 13e en 8e plaats hadden moeten staan. Andere statistieken, zoals balbezit en passnauwkeurigheid, wijzen ook niet op een typische degradatiekandidaat. Dit seizoen zijn deze statistieken zelfs nog verbeterd.

Mythe 2: Het speelschema heeft VfB dit jaar geholpen.

Dit is een verkeerde voorstelling van zaken. Pellegrino Matarazzo werd na ruim drie jaar in dienst te zijn geweest na negen wedstrijden ontslagen. VfB Stuttgart kende een moeilijke seizoensstart met vijf gelijke spelen en twee nederlagen in de eerste zeven wedstrijden. Assistent Michael Wimmer nam tijdelijk het roer over en leidde het team naar drie overwinningen en drie nederlagen in eigen huis. Dit resulteerde in een 16e plaats, maar het team won vaak pas in de slotfase, een patroon dat ook al onder Matarazzo zichtbaar was. Bruno Labbadia bracht geen verbetering. Hij behaalde drie gelijke spelen, zeven nederlagen en slechts één overwinning tijdens zijn bewind.

Sebastian Hoeneß slaagde erin het team weer te stabiliseren. Zijn trackrecord was behoorlijk goed met vier gelijke spelen, drie overwinningen en een nederlaag. Hoewel hij begon op de 18e plaats met een achterstand van vijf punten op de 15e plaats, kon hij deze achterstand in acht wedstrijden niet meer goedmaken. Het resulteerde in een plaats in de play-offs.

Mythe 3: VfB werd vorig seizoen ‘verlaten’ door drie trainers.

Dit is niet waar. Hoewel Pellegrino Matarazzo werd ontslagen, was dit vooral te wijten aan een slechte start en opkomende onrust in het team. Michael Wimmer nam het roer over en deed het relatief goed. Bruno Labbadia bracht weliswaar geen echte verbetering. Sebastian Hoeneß stabiliseerde nu het team en behaalde goede resultaten. De bewering dat drie trainers faalden, is dus niet juist.

Mythe 4: Sebastian Hoeneß is tot nu toe een succes voor VfB.

Dit is waar. Hoeneß heeft VfB Stuttgart een nieuw elan gegeven na de promotie. Hij behield de basisprincipes van de speelstijl van Matarazzo en heeft het team gestabiliseerd. De problemen van vorig seizoen, zoals gebrek aan efficiëntie, zijn verbeterd onder Hoeneß. Hoewel het nog te vroeg is om te beoordelen of dit succes op de lange termijn zal aanhouden, heeft Hoeneß zeker positieve veranderingen teweeggebracht.

Mythe 5: Serhou Guirassy kwam uit het niets.

Dit is niet waar. Guirassy heeft ervaring in topcompetities en zijn komst naar Stuttgart was geen complete verrassing. Hij presteerde eerder bij 1. FC Köln en Franse clubs, wat aantoont dat zijn succes dit seizoen voortbouwt op zijn eerdere prestaties.

Mythe 6: Het team lijkt nu beter te passen bij de competitie.

Dit is waar. Het team heeft enkele versterkingen ontvangen die de basiself hebben verbeterd. De gemiddelde leeftijd is gestegen en de bank biedt nu betere opties bij blessures. Dit heeft bijgedragen aan de sterke prestaties tot nu toe.

Kortom, VfB Stuttgart heeft dit seizoen enkele mythen ontkracht en laat zien dat ze op de goede weg zijn na jaren van wisselvalligheid en degradatiestrijd. Met een getalenteerd team en een coach die lijkt te passen, mogen de fans van VfB Stuttgart uitkijken naar een spannend voetbalseizoen.