Loïc Lapoussin, de kunstenaar van Union Saint-Gilloise

De speler uit Madagascar is een van de steunpilaren geworden van Union Saint-Gilloise. Union blijft schitteren in de Jupiler Pro League. Zal Loïc Lapoussin eindelijk zijn enorme talent bevestigen in de statistieken?

Derde keer, goede keer voor Union mede dankzij Lapoussin?

Wordt het derde seizoen titelwinst voor Union Saint-Gilloise? Fans van sportweddenschappen zullen denken dat de ploeg van Alexander Blessin nog sterker en dominanter lijkt dan in voorgaande jaren onder Felice Mazzù en daarna Karel Geraerts. Maar het seizoen van de Jupiler Pro League is nog lang. Bovendien geeft de puntendeling door twee voor de play-offs de leider in het reguliere seizoen geen garanties. En de eretitel van najaarskampioen die al is veiliggesteld, zal niet helpen.

Het is al vaak gezegd, geschreven en herhaald sinds het begin van het seizoen 2023-2024, maar Union zag een vrijwel compleet eerste elftal het schip verlaten aan het einde van de laatste dramatische dag van het verlopen kampioenschap.

De laatste drie mohicanen

Drie spelers die een actieve rol speelden in de terugkeer van de geelblauwen naar de hoogste klasse zijn aan boord gebleven. Drie spelers die al tussen 2018 en 2020 bij Excelsior Virton waren. Zij maakten de afdaling van de Gaumais naar de hel mee voordat ze werden ingelijfd met het succes dat we zo goed kennen van het Dudenpark.

Anthony Moris, de Luxemburgse doelman, heeft net zijn biografie gepubliceerd met de hulp van onze collega Eric de Boer. Hij en Loïc Lapoussin waren de eerste twee die op 30 juli 2020 een contract tekenden bij Union. Guillaume François volgde op 12 augustus.

Was het het Virton-avontuur dat hen voor altijd samenbracht? Feit blijft dat Moris, Lapoussin en François nu echte clubmannen blijken te zijn. Laatstgenoemde accepteert zonder blikken of blozen een plaatsje op de bank of op de tribune. Maar hij is er altijd als coach Alexander Blessin een beroep op hem doet. Alle drie lijken ze onlosmakelijk verbonden met de club die hen onder de aandacht van het grote publiek bracht.

Loïc Lapoussin is de artiest van de linkerflank geworden. De artiest die het warme St. Gallen-publiek verrukt met zijn technische bewegingen en briljante passes. Maar zoals alle kunstenaars heeft hij soms ernstige fouten gemaakt. Het is ook waar dat tegenstanders hebben geleerd om op hun hoede voor hem te zijn. En hem veel minder vrijheid te geven.

Bevestiging voor Lapoussin?

Maar dit seizoen heeft hij, zelfs wanneer hij in een dip lijkt te zitten, zoals in onze ogen tegen LASK in de Europa League, een geniale ingeving om de impasse te doorbreken. In het geval van deze wedstrijd was het een slalom door de verdediging van de tegenstander die leidde tot de onvermijdelijke overtreding van een tegenstander, gevolgd door een penalty.

In voorgaande seizoenen klaagden sommige waarnemers misschien dat de Frans-Malagassische speler bij de ene of de andere gelegenheid een beetje nonchalant was. Dit seizoen, met Blessin, is de Duitse coach er in de zeldzame keren dat dat gebeurde in geslaagd om hem te motiveren en zelfs te heroriënteren. Al zij het subtiel. Met een vrij grote selectie tot zijn beschikking, is de coach, die zeer dicht bij zijn spelers staat, in staat om zijn spelers te laten rouleren, wiens afwezigheid in een wedstrijd normaal lijkt, waarbij de vervanger heel goed weet wat hij moet doen en het heel goed doet.

In alle competities bij Union heeft Lapoussin net zijn honderdste interland gevierd. En heeft hij al 126 wedstrijden gespeeld (11 goals, 17 assists, 19 gele kaarten, geen rode kaarten). In de Jupiler Pro League speelde hij 88 wedstrijden, waarvan 73 als basisspeler. Daarin maakte hij 8 doelpunten en 9 assists en pakte hij 10 gele kaarten.

Grote impact van Lapoussin

Dit seizoen scoorde hij drie keer (tegen RWDM, Westerlo en tegen Kortrijk) en gaf hij twee assists. Hij stond elke keer in de basis, behalve tegen Cercle Brugge. In de Europa League startte hij niet tegen Liverpool.

Zulke statistieken tonen aan hoezeer Loïc Lapoussin op zijn 27ste een onmisbare pion is geworden in het systeem van Alexander Blessin. En dit is tot grote vreugde van de jonge fans, die eindeloze bewondering hebben voor deze grootmoedige speler. Blessin aarzelde dan ook niet om de jongeren van US Créteil, de club waar hij is opgeleid, uit te nodigen om samen met hem op de tribune in Parc Duden te zitten en feest te vieren op het veld.

Voor de international van Madagaskar is voetbal vooral een feest. Voor ons ook, met artiesten zoals hij.

soortgelijke artikelen

Vriendschappelijke clubs van supporters? Het is mogelijk!

Daan Heymans ondergaat opmerkelijke transformatie bij Charleroi

Kan de affaire Lassana Diarra het wereldvoetbal op zijn kop zetten?

ONZE SOCIALE MEDIA

;