Er was een tijd dat deze vraag bijna nooit werd gesteld. Om coach op het hoogste niveau te worden, moest je zelf een goede speler zijn geweest. Maar de legendarische Arrigo Sacchi, met zijn flair voor de formule, verwierp dit geloof. “Ik heb me nooit gerealiseerd dat je om jockey te worden, eerst een paard moet zijn geweest,” legde hij uit. Degenen die hadden gewezen op zijn gebrek aan geloofsbrieven als profvoetballer waren sprakeloos. Hij was een bescheiden verdediger van geen groot kaliber en begon bij Rimini (Italiaanse derde klasse) voordat hij de trappen naar de top vier met vier beklom. Met Italië (Wereldbekerfinale 1994) en AC Milan (8 trofeeën, waaronder twee C1’s), op z’n zachtst gezegd!
Mourinho en Mazzù, coaches zonder verleden
In de afgelopen jaren is deze uitzondering meer ‘normaal’ geworden. Julien Nagelsmann werd op zeer jonge leeftijd aangesteld als manager van Hoffenheim en had op 31-jarige leeftijd zijn eerste Champions League-wedstrijd onder zijn hoede. Hij had geen eerdere speelervaring, wat ook gold voor een andere gerenommeerde Duitser, Thomas Tuchel. En wat te zeggen van José Mourinho, wiens eerste carrière eindigde in het reserveteam van Funchal? Ook in België is deze trend al een tijdje aan de gang.
Zelfs Emilio en Yannick Ferrera, Edward en Will Still of Felice Mazzù zouden het er niet mee oneens zijn. Maar over het algemeen zijn coaches vaak voormalige spelers. Omdat ze het spel beter ‘begrijpen’. Omdat ze zijn ondergedompeld in het profvoetbal en onvermijdelijk beter bekend zijn met de positieve- en negatieve kanten ervan. Maar ook omdat, zoals we vaak horen als ze hun schoenen ophangen, dat het enige is wat ze kunnen.
Wie wordt versie 2.0 van Michel Preud’homme?
Vandaag is de vraag: wie wordt de toekomstige Hein Vanhaezebrouck? De nieuwe Philippe Clément? Of versie 2.0 van Michel Preud’homme? Alle drie zijn voorbeelden van coaches die, toen ze nog speelden, al wisten dat ze gingen coachen. Ze zijn goede tactici met uitstekende analytische vaardigheden, maar ze hebben ook geleerd om goede people managers te zijn. Sommige van de huidige spelers lijken al deze kwaliteiten te bezitten. Als we kijken naar de teams van de 18 clubs in de JPL en daarbuiten, hebben we er een paar gezien die goede coaches zouden zijn.
Marcq heeft alle juiste kwaliteiten
De eerste naam die in je opkomt is Damien Marcq. De Franse verdediger van Charleroi is al een vaste waarde op televisie en heeft alle kwaliteiten die nodig zijn voor deze baan. Hij ziet het spel als geen ander en is zowel empathisch als veeleisend. En hij heeft een grote interesse in het moderne voetbal. Op 35-jarige leeftijd, net weggestuurd door zijn club, heeft hij nooit onder stoelen of banken gestoken dat de baan hem aanspreekt. Adrien Trebel, die ook als ongewenst werd beschouwd bij Charleroi, zou zich ook kunnen richten op dit type rol. Hij is een rots op het veld, heeft een interessante visie op het spel en een natuurlijk vermogen om die te delen met zijn jonge teamgenoten.
Alderweireld, Mignolet, Vertonghen: ex-Rode Duivels met interessante ervaring in de JPL
In de JPL is er ook een speciale categorie spelers die de klus zouden kunnen klaren. Net als Vincent Kompany en Steven Defour voor hen, maakten Toby Alderweireld (Antwerp), Simon Migolet (Brugge) en Jan Vertonghen (Anderlecht) deel uit van de gouden generatie van de Duivels. De generatie die de boel op stelten zette. Ze hebben allemaal veel ervaring opgedaan in grote competities. Alle drie hebben ze de tactische kwaliteiten die nodig zijn om op het hoogste niveau te presteren. Maar willen ze dat ook? Nacer Chadli (Westerlo) en zelfs Thorgan Hazard (Anderlecht) zitten in dezelfde situatie.
Verrassingen op lager niveau?
Tot slot zijn er in de meer bescheiden categorie van spelers een paar kandidaten voor de post van toekomstige coach. In de JPL horen Union en RWDM-keepers Anthony Moris en Théo Defourny daar zeker bij. Net als Julien De Sart van Gent, een toonbeeld van professionalisme en nauwgezetheid. Mats Rits van Anderlecht, met zijn ervaring, en de jongere Théo Leoni, die al de nodige maturiteit lijkt te hebben om situaties perfect te analyseren, zijn serieuze kandidaten. Tot slot, als we een trede lager gaan, kunnen we Jelle Vossen en Ruud Vormer van Zulte-Waregem noemen, evenals de Fransman Jérémy Perbet (KVC Winkel Sport).
