Aanstaande zondag zal de stad Manchester bruisen van opwinding voor de derby tussen City en United. Meer dan alleen een sportieve rivaliteit, is er tussen de twee partijen ook een culturele tegenstelling.
Zal Manchester City hun status als het beste team van de stad bevestigen in de derby tegen United van zondag? Met 15 punten voorsprong hebben de Skyblues een comfortabele voorsprong. Het is moeilijk om United hun rivalen te zien uitdagen in het klassement. Maar in de loop van een wedstrijd is alles mogelijk.
In de laatste tien ontmoetingen heeft City de overhand, met zes overwinningen tegen drie voor United en één gelijkspel. In het Etihad Stadium, voor het thuispubliek, zullen Pep Guardiola en zijn mannen de overweldigende favorieten zijn.
Catho vs de rest
De rivaliteit is groot op het veld en op de tribunes, want er zijn grote historische verschillen. Manchester United, opgericht in 1878, was oorspronkelijk een katholieke club. City, dat 2 jaar later werd opgericht, was een meer pluralistische club. Het verwelkomde anglicanen, joden en katholieken uit het oosten van de stad.
Het “echte” Manchester versus de bourgeoisie
De stad Manchester wordt ook in tweeën gedeeld door de supporters van de clubs. In het westen vertegenwoordigt United een meer welgesteld publiek uit de middenklasse. Het oosten van de stad is veel meer arbeidersklasse en vertegenwoordigt Manchester City.
Het is gemakkelijk te begrijpen waarom de twee clubs symbolen zijn geworden voor deze twee zeer verschillende bevolkingsgroepen. Een klassenstrijd die zich op het veld afspeelt. Het is niet verwonderlijk dat City-fans er trots op zijn dat ze veel representatiever zijn voor de stad.
Een gevoel dat in de jaren 90 werd versterkt. Met de internationalisering van het voetbal werd Manchester United een wereldclub. Grotendeels in de schaduw van hun rivalen, vond City hun fans voornamelijk in hun eigen omgeving.
Minderwaardigheidscomplex
De eerste trofee van Manchester City was de FA Cup in 1904. United reageerde snel en won de titel en Community Shield in 1908 en de FA Cup in 1909. De club won nog een titel en een Community Shield in 1911. City werd voor het eerst kampioen in 1937. Daarvoor hadden ze nog een FA Cup gewonnen in 1934.
Voor de Tweede Wereldoorlog waren de twee clubs geen zwaargewichten in het Engelse voetbal. Sterker nog, ze konden het goed met elkaar vinden. Een goed voorbeeld? Na de oorlog bood City United het gebruik van hun stadion aan totdat Old Trafford, beschadigd door bombardementen, kon worden herbouwd.
Maar vanaf het einde van de jaren 1950 veranderde de situatie langzaam. In 1958 trok de luchtramp, die het leven kostte aan een groot aantal clubleden van Manchester United, enorm veel sympathie. City ontwikkelde vervolgens een zekere jaloezie, die zijn hoogtepunt bereikte in 1968.
Dat seizoen wonnen de Skyblues de titel en dachten dat ze weer in de schijnwerpers stonden. Tegelijkertijd won United echter hun eerste Europese kampioensbeker voor clubs. De titel van de Citizen bleef volledig onopgemerkt door het Europese succes van hun rivalen.
In 1974 namen de Citizens wraak. Op de laatste dag van het seizoen had United een overwinning nodig om zichzelf te redden, maar ze moesten tegen Manchester City spelen. City won met 1-0 en stuurde hun rivalen naar de tweede divisie.
Maar onder leiding van Sir Alex Fergusson ontwikkelde Manchester United zich razendsnel. Jaar na jaar groeide de prijzenkast van de Red Devils uit tot een van de indrukwekkendste van Engeland. Reden te meer voor City-fans om een minderwaardigheidscomplex te koesteren.
Vandaag de dag is de situatie echter veranderd en zijn het de Citizens die de prijzen binnenhalen. Met een fanbase die steeds meer lijkt op die van United: gentrificeerd en geïnternationaliseerd.
Zo zie je maar dat dingen in het voetbal heel snel kunnen veranderen.
