Weinig Engelse spelers in de geschiedenis van de Pro League hebben uitgeblonken op onze grasmat. En nog zeldzamer zijn de spelers die, voor of na hun periode in België, een mooie carrière hadden in meer prestigieuze competities. Tot nu toe heeft geen van hen de Gouden Schoen gewonnen. Maar drie van hen zijn gekroond tot topscorer in 1A. De eerste, Herbert Potts, werd twee keer op rij topscorer met Beerschot, in… 1901 en 1902! De tweede, Maurice Bunyan, werd ook twee keer gekroond, in 1912 en 1914 met Racing Brussels. Dezelfde club die derde werd in 1900, Charles Atkinson. Terwijl België het dinsdagavond (20:45 uur) op Wembley opneemt tegen Engeland, kijken we naar de uitzonderingen die de regel bevestigen.
Chadwick en Higginbotham, de Antwerpse connectie
Over het algemeen speelden de meeste Engelse spelers in de Belgische 1A daar aan het begin van de 20e eeuw. Daarna kwamen echter ook Brian Hill (1967-68), Ray Clarke (1979) en Roger Davies (1976-77) uit Brugge. Er was ook Mark Farrington (1988-89) uit Genk en Peter Anderson (1975-78) uit Antwerp.
In Antwerp bracht de samenwerkingsovereenkomst met Manchester United een aantal Engelse spelers op de been. De bekendste was Luke Chadwick (36 wedstrijden in 2000), die een respectabele carrière in het Engelse D1 en vooral D2 zou uitbouwen. Hij speelde 38 wedstrijden voor Man U. Danny Higginbotham (36 wedstrijden in D2 in 1998-99) en Fraizer Campbell (34 wedstrijden in D2 in 2006-07) hadden ook een succesvolle carrière in Engeland.
Paul Taylor, de spookachtige Jovanovic van Montegnée
Tot slot, hoe kunnen we het epifenomeen Paul Taylor vergeten? Opgeleid bij enkele mooie Engelse clubs en aangeworven door Anderlecht in… P1, was de man met de bijnaam de Jovanovic van Montegnée een hopeloze mislukking. Hij was een beetje gek, speelde nooit voor RSCA en werd uitgeleend aan Charleroi, waar hij niet het succes behaalde waarop hij gehoopt had (178′ in 3 wedstrijden).
De Pro League-rollercoaster van de Engelsen
Er spelen momenteel nog acht Engelsen in de Pro League. Acht grote, dappere mannen die nooit aarzelen om hun hoofd daar te steken waar anderen weigeren te gaan staan. Daarmee zijn ze slechts de 8e meest vertegenwoordigde natie in de JPL. Er zijn er twee bij Union (Burgess en Sykes), twee bij Kortrijk (Alebiosu en Ojo), één bij Brugge (Bursik), één bij RWDM (Ebiowei), één bij Gent (Brown) en één bij Standard (Panzo).
En dan hebben we het nog niet over Isaac Hayden (10 wedstrijden, 0 goals), die het seizoen begon bij Standard voordat hij deze winter naar QPR vertrok. In de Challenger Pro League zijn er nog vijf spelers: Mendel-Idowu (RSCA Futures), Lawrence (SL16), Medley (Oostende), Wright-Phillips (Beerschot) en Rowell (Dender).
Burgess en Sykes, de unionistische verkeerstorens
Burgess, de bekendste van allemaal, was een van de sleutelelementen van Union. Ruw en sluw in gelijke mate, is hij even imposant als de baas van de Brusselse defensie. Hij heeft de bijnaam ‘Air Burgess’ en kan rekenen op de steun van Ross Sykes.
Zijn lengte (1m96, net als Burgess!) en de belangrijke doelpunten die hij regelmatig maakt, maken van hem een kracht om rekening mee te houden. Deze speler, die van Accrington Stanley (D3) komt, wordt meestal beschouwd als een luxevervanger, maar stelt zelden teleur.
Brown, de meest veelbelovende van de Engelsen
Van de vijf andere Engelsen in de Pro League wordt er maar één unaniem geprezen. Archie Brown, een vaste waarde, heeft al veelbelovende momenten laten zien op de linkerflank van Gent. Volgens Transfermarkt is de 21-jarige al €5 miljoen waard. De Kortrijkse Sheyi Ojo (21 wedstrijden) speelt vaak, maar is nog te wisselvallig. Aan de andere kant hebben de andere drie nog maar weinig van hun talent laten zien.
Doelman Josef Bursik scheurde zijn kniebanden bij zijn aankomst bij Brugge in juli. Hij kon slechts 5 wedstrijden spelen in D2. Bij Standard bleef Jonathan Panzo in de basis staan. Hij werd in januari uitgeleend door Nottingham Forest en speelde in totaal slechts vijf wedstrijden (217 minuten). Tot slot zijn Malcom Ebiowei (4m. sinds zijn komst van Crystal Palace) en Ryan Alebiosu (11 wedstrijden) moeilijk te beoordelen…
