Ivan Leko werd begin januari aangesteld als coach van Standard Luik, maar hij lijkt moeite te hebben om het team om te vormen. Is de Luikse coach een mislukking? Niet echt.
Niet al te best record van Ivan Leko bij Les Rouches
3 overwinningen, 3 gelijke spelen en 6 nederlagen. Dat is het record van Ivan Leko in zijn eerste 12 wedstrijden bij Standard. Een vrij mager record, aangezien de Kroaat slechts een derde van de mogelijke punten heeft gepakt. Maar dat was genoeg om zijn hoofddoel te bereiken: hogerop geraken. Deze twee cijfers laten zien hoe gemengd Leko’s tijd op de Luikse bank tot nu toe is geweest.
Het is moeilijk om te zeggen dat het positief was, net zoals het onmogelijk is om te zeggen dat het negatief was. De waarheid ligt er, zoals zo vaak in het voetbal, ergens tussenin. Drijvend tussen twee wateren die kunnen worden omschreven als troebel, zo donker is de achtergrond van het sportgebeuren.
Een echt spelplan
Het eerste wat opviel aan Carl Hoefkens, die hij verving, was dat Ivan Leko tactiek terugbracht in het spel van Standard. Bij de voormalige Rode Duivel leek improvisatie het parool. Een paar spelers kregen de sleutels tot het spel en het was aan hen om het verschil te maken.
Ivan Leko van zijn kant probeerde de kracht van het collectief te maximaliseren, zich bewust zijnde van de intrinsieke beperkingen van zijn kern. De sleutelfiguren waar Hoefkens op rekende, waren niet in staat om het verschil te maken, dus probeerde Leko dat als team te doen. Het resultaat was een Standard-ploeg met een echt spelplan dat makkelijker te begrijpen was.
Het doen met de middelen die voorhanden zijn
Zoals we al zeiden, blijven de kwaliteiten van de kern echter zeer beperkt. In januari leverde de mercato een of twee interessante spelers op. Maar er was geen echte toegevoegde waarde. Deze Standard-selectie is gewoon te zwak, zowel in de voeten als in het hoofd. En toen Ivan Leko de ploeg erfde, moest hij het doen met wat beschikbaar was. Met andere woorden, niet veel waardevols.
Door de playdowns te vermijden, is Ivan Leko erin geslaagd om veel zorgen en stress voor Les Liégeois te vermijden. Gezien de kwaliteit van de ploeg is het niet zeker dat ze geknipt zouden zijn voor deze wedstrijden, waar mentale kracht belangrijker is dan al het andere.
Maar deze beperkte middelen betekenen ook een vroeg einde van het seizoen voor Standard. In play-off 2 werden hun ambities al vanaf de eerste wedstrijd de bodem ingeslagen. Toegegeven, ze waren niet erg hoog, maar de fans mochten nog dromen. Het werd een nachtmerrie.
Moeilijke communicatie
Het duurde niet lang voordat Ivan Leko zich realiseerde dat zijn kernteam niet had wat het nodig had. Al na een paar wedstrijden nam hij zijn mannen onder vuur en bekritiseerde hij hun gebrek aan enthousiasme, hun passiviteit en hun fouten. Harde kritiek, maar algemeen en eerlijk.
Meer recentelijk aarzelde Leko niet om met een beschuldigende vinger te wijzen naar Cihan Çanak. Maar het jonge Academy-product is niet de eerste die het doelwit is. Het verschil is dat de Kroaat het probleem met naam en toenaam heeft genoemd. In vergelijking met Hoefkens aarzelt de huidige coach van Standard nooit om zijn spelers de schuld te geven. Terwijl zijn voorganger hen in bescherming nam.
Nieuwe reconstructie
Gezien het catastrofale seizoen van Standard verwacht het publiek veel beterschap van het volgende. Zal het management in staat zijn om aan de verwachtingen van de fans te voldoen? De wederopbouw zal een enorme taak zijn, gezien de omvang van het project. Tussen de spelers die het niveau niet hebben en weg moeten, degenen die het wel hebben maar weg willen en anderen wiens contract (uitgeleend of klassiek) gewoon afloopt, zal er veel werk te doen zijn. Op dit moment is het moeilijk om de vorm van de Luikse ploeg voor 2024-2025 te schetsen.
En zal Ivan Leko er nog bij zijn? De irritatie die hij laat zien na wedstrijden doet vermoeden dat hij de deur wel eens uit zou kunnen lopen, omdat hij genoeg heeft van het Luikse moerasachtige klimaat.
