Will Still en Lens: een aangekondigde liefdesgeschiedenis

Na zijn naam te hebben gevestigd in Frankrijk, en meer bepaald bij het Stade de Reims, leeft Will Still zijn droom volledig verder bij Lens. De passie die de club Lens kenmerkt, samen met zijn ongelooflijke supporters, lijkt perfect te passen bij de Waalse Brabander.

Will Still en Lens of de kroniek van een aangekondigde liefdesgeschiedenis. De Waalse Brabander, die verliefd werd op het trainerschap door het spelen van videogames zoals Football Manager en Championship Manager, had met FIFA 2003 een echte klik met de Sang et Or. Wereldkampioen in 2010 met Zweden in dat spel, vergat Still nooit de Racing Club de Lens en hun beroemde “oranje” shirt.

Toen de voormalige trainer van Lierse, Beerschot en Standard (assistent) op 10 juni jongstleden voor drie seizoenen bij Bollaert tekende, werd een kinderdroom werkelijkheid. Wanneer hij de lof zingt over de fans van Lens en de ongelooflijke sfeer die ze in hun geliefde stadion creëren, acteert de voormalige hoofdcoach van Stade de Reims niet. Still wordt echt gedragen door deze fans, waarin hij al zijn waarden herkent: warmte, passie, authenticiteit en toewijding van de eerste tot de laatste minuut.

Perfect huwelijk?

Het omgekeerde is ook waar. De supporters van Lens houden van Will Still, die het seizoen goed begon met twee overwinningen tegen Angers (0-1) en Stade Brestois (2-0), gevolgd door drie gelijke spelen op rij tegen Monaco (1-1), Lyon (0-0) en Stade Rennais (1-1). Negen punten uit vijftien en geen enkele nederlaag: degene die bij Reims de jongste trainer in de vijf grootste Europese competities werd, heeft duidelijk een goed begin gemaakt. Hoewel perfectionist Still graag nog meer had willen bereiken, zit de uitschakeling in de Conference League tegen Panathinaikos hem nog dwars, vooral omdat er kansen lagen.

“We verloren door een gebrek aan ervaring, knowhow en controle op bepaalde momenten in de wedstrijd,” mopperde hij, waarbij hij ook aangaf dat zijn spelers “te naïef en te jong waren op bepaalde momenten. De harde realiteit van het voetbal is niet altijd wat we leuk vinden. We wilden dit doen voor de club, voor het publiek en voor onszelf, want het is altijd een eer om deze Europese wedstrijden te spelen.”

Maar Will Still, die bij Lens samenwerkt met zijn twee broers Edward en Nicolas, kijkt altijd vooruit. De voormalige linksbuiten van Sint-Truiden, Bergen en Tempo Overijse is al gefocust op de wedstrijd van zaterdag tegen Nice. Lens, momenteel vierde in de Ligue 1 achter PSG, Marseille en Monaco, wil bij deze mooie affiche in hun vurige stadion weer de overwinning pakken.

Een atypisch parcours

Hoe het ook zij en ongeacht hoe zijn trainerscarrière zich ontwikkelt, Still blijft zijn droom waarmaken. We herinneren ons dat hij zijn intrede in het professionele voetbal maakte door op 22-jarige leeftijd gratis zijn diensten als videoanalist aan te bieden bij Sint-Truiden onder Yannick Ferrera. Bewust van zijn beperkingen als speler, richtte hij zich snel op voetbalstudies in Groot-Brittannië, meer bepaald op het gebied van sportmarketing en videoanalyse aan het Myerscough College.

In tegenstelling tot zijn broer Edward, is Will Still geen fanaticus van data. Hij beleeft voetbal op gevoel, met zijn instinct. Het is deze aanpak, die hij altijd hanteerde als assistent van Oscar Garcia bij Reims, die de mensen van Lens zo aanspreekt. Still doet zich niet anders voor en moet zich goed voelen in zijn omgeving om het beste uit zichzelf te halen. Dat deed hij al bij Stade de Reims, waar hij onder andere een reeks van 17 wedstrijden zonder nederlaag neerzette voordat hij op 2 mei 2024 de club verliet. Wanneer de liefde en het vertrouwen niet langer wederzijds zijn, gaat Still liever ergens anders heen. Dat is bij Lens nog lang niet het geval.

Ondanks het derde opeenvolgende gelijkspel bij Stade Rennais, blijft hij dezelfde winnaarsmentaliteit uitstralen en probeert hij het glas halfvol te zien.

“Uit dit nieuwe gelijkspel haal ik veerkracht en karakter,” zei hij na het verlaten van Rennes. “Zelfs met tien man kwamen we terug in de wedstrijd en creëerden we gevaar. Het is vervelend om een derde wedstrijd op rij niet te winnen, maar het was opnieuw een wedstrijd met hoge intensiteit. We blijven ongeslagen, we maakten gelijk met tien tegen elf en we toonden een groot karakter.” Datzelfde karakter dat Lens en hun Belgische trainer zo goed kenmerkt.