Eden Hazard kondigde vanochtend het slechte nieuws aan. De Rode Duivel hangt zijn schoenen op. Het is het einde van een geweldig verhaal voor de man uit Brain. We besloten hem een open brief te schrijven om hem te vertellen hoeveel hij ons heeft verblijd tijdens zijn carrière.
Brief aan Eden Hazard
Eden Hazard,
We zagen het aankomen. Dat deden we zeker. Maar de nostalgie naar je wilde Russische avonden en je uitzinnige gedribbel zorgde ervoor dat we het niet geloofden. Dus deze zomer markeert het einde van je carrière. Je trouwste tegenstanders, ongetwijfeld uit Madrid, zullen zeggen dat je al vele zomers ergens anders aan dacht. Ongetwijfeld misplaatste jaloezie. Die van het niet gekend hebben van een ware magiër die Lille, Londen en vooral België meer dan redelijk adoreerden. Met jouw pensioen heeft het voetbal ongetwijfeld een van de puristen in zijn expressie verloren. Passie boven alles. De rest zien we wel. Nou, nee, we zullen het nooit zien. Je laat je leiden door je instincten. Nummers, fysieke sessies en lange tactische lessen waren niets voor jou. De haken, de schijnschoten en de doelpunten van elders, dat was alles voor jou.
In feite waren het deze technische argumenten die van jou de natuurlijke leider maakten die je was. Je beheerste het spel meer op het veld dan in de media. Als speerpunt van een gouden generatie bracht je het nationale team naar een ander niveau. Zonder jezelf ooit te forceren. Het is duidelijk dat jij het anders niet was geweest. Meer dan één tegenstander zal zich de lange beproevingen herinneren die jij ze oplegde. Allemaal met een glimlach op je gezicht. Het enige wat jij wilde, was voetballen.
Nooit levendiger dan op het veld, je was niet het type om te dromen. Met uitzondering van een Madrileense hoop die je van jongs af aan koesterde. Uiteindelijk werd hij een realist. Op de top van je kunnen, gleed je uiteindelijk naar beneden op het ritme van blessures en de keuzes van je coach. Je imago vervaagde enigszins, je glimlach nooit. Van lachen naar grimassen, er was maar één stap, één duw van de bal. En hoe verleidelijk het ook was, je gaf er nooit aan toe.
Wat sommige mensen ook zeggen, Eden, je hebt er echt een puinhoop van gemaakt.
