Het uitzonderlijke seizoen van Lotte Kopecky
Een wereldtitel, een Monument, een podium in een Grand Tour. Wat als de ster van het Belgische wielrennen dit jaar Lotte Kopecky was? De wielrenster heeft een groot aantal prestigieuze trofeeën verzameld tijdens een zeer goed seizoen in het vrouwenwielrennen.
25 podiumplaatsen in 40 wedstrijddagen. Het artikel zou hier kunnen eindigen. Hier is een van de statistieken die boekdelen spreekt over de prestaties van Lotte Kopecky in 2023. Met haar 28 jaar lijkt de Belgische het toppunt van haar kunnen te hebben bereikt. Beter nog, we ontdekken haar op sommige parcours waarvan we dachten dat ze te moeilijk voor haar waren, zoals een Grand Tour… Ruim daarvoor had de Antwerpse haar seizoen perfect gestart.
Twee trofeeën voor de Ronde van Vlaanderen
Kopecky lanceerde haar seizoen in het Nieuwsblad. En in stijl. Op de Grammont muur versnelde de SD-Worx-renster. Ze kwam terug naar voren voordat ze een solo-groep vormde. Nooit meer gezien, ze ging hard van start op een parcours dat haar goed lag. Een paar dagen later was het parcours van Strade Bianche misschien minder geschikt voor de sterke Belgische.
Toch haalde ze Demi Vollering vooraan in, bood weerstand in de steile straten van Siena en verloor in de sprint. Frustrerend, maar tekenend voor haar al zeer goede vorm. Ze won vervolgens in Nokere als eerbetoon aan haar broer die een paar dagen eerder was overleden. Ondanks een rustig Gent-Wevelgem, arriveerde Kopecky in de Ronde van Vlaanderen met een beroemd teken op haar rug. Niets om druk op te zetten. Ze vertrok in de Oude Kwaremont om een klinkende dubbel te tekenen. Ze was de eerste die haar titel daar behield sinds 2006.
Een vruchtbare lente voor een rijke zomer voor de wielrenster
Na een kleine teleurstelling in Parijs-Roubaix, waar ze 7e werd, pakte Kopecky de tweede plaats in de Amstel. Daarna won ze de Veenendaal Classic en vervolgens de Ronde van Thüringen in Duitsland. Met nog minder dan twee maanden te gaan voor de start van de Grande Boucle keerde de renster terug naar huis. Ze reed acht wedstrijden en won er drie. Haar trio van overwinningen omvatte de twee nationale kampioenschappen. Weg- en tijdrit.
Toen ze aankwam in de Tour de France leek haar rol in de SD-Worx-armada duidelijk. Haar geluk beproeven in de eerste etappes voordat ze zich in dienst stelde van haar kopmannen voor het algemeen klassement. Wat zijn ploegleiders en de concurrentie waarschijnlijk niet zagen aankomen, was haar voordracht op de eerste dag van de wedstrijd. Kopecky won solo en pakte de gele trui. Daarna pakte ze drie podiumplaatsen, waardoor ze het beslissende weekend in kon gaan met de kostbare trui op haar schouders. Ze werd heldhaftig op de hellingen van de Tourmalet, eindigde 6e en beperkte de schade. Het was dus aan de voet van het algemene podium dat ze op weg ging naar de laatste tijdrit. Als derde in de straten van Pau wist ze twee plaatsen te stijgen om tweede te worden na Demi Vollering.
Lotte Kopecky, Madame Mondiaux
Lotte Kopecky is ambitieus voor de wereldkampioenschappen in Glasgow. De weg is goed, maar de baan ook. Op de oval won ze de puntenkoers en de eliminatierace. Twee titels en een bronzen medaille in de Open. Haar Schotse escapade was al een succes, maar het ontbrak haar nog aan dat kleine beetje: een titel op de weg. En zoals wel vaker dit jaar gaat de Belgische dat niet missen.
Ze reed haar race perfect en won voor een zekere Vollering. België wacht al sinds 1973 op een overwinning bij de vrouwen op de wereldkampioenschappen. Kopecky maakte een einde aan een eeuwigheid van wachten. Maar daar hield haar seizoen niet op. Na een overwinning in de Simac Tour. Ze won brons op de Europese kampioenschappen, waar ze werd verslagen door het Nederlandse team. Maakt niet uit, het seizoen van de Antwerpse heeft de verwachtingen al ruimschoots overtroffen. Moge 2024 gelijke tred houden met 2023. Met een Olympische medaille in het vooruitzicht?