Het is waar dat het team met de lauwerkrans vooruitgang heeft geboekt sinds 2000. Maar dat betekent niet dat ze niet nog steeds de Six Nations kunnen winnen… En dat betekent niet dat ze geen grootse dingen kunnen bereiken, zoals de loting in het Stade de France eind februari…
We zagen het opnieuw op het laatste WK, in Frankrijk in 2023. In de rugbywereld zijn er acht landen en dan zijn er nog alle andere. De vijf van het noordelijk halfrond plus Zuid-Afrika, Nieuw-Zeeland en Argentinië. Zelfs Australië is een beetje teruggevallen in de rij.
En deze vijf landen van het noordelijk halfrond zijn de vier Britse landen en Frankrijk. Om te voorkomen dat een van deze vijftien landen een weekend zonder werk zou zitten, werd het vijflandentoernooi in 2000 opengesteld voor Italië. Italië werd verwelkomd als gewillig slachtoffer en vaste bewoner van de houten lepel.
Geschiedenis van de Six Nations
Maar de geschiedenis van het toernooi, dat teruggaat tot 1882, laat zien dat het zijn basis is blijven verbreden, zij het langzaam. In december van dat jaar ontmoetten Wales en Engeland elkaar in de eerste officiële wedstrijd van het Home Nations Championship. En Schotland deed mee in januari 1883. We zullen niet ingaan op de geschillen tussen de verschillende bonden. Ierland wachtte tot 1893 om deel te nemen aan wat het Four Nations Tournament werd. En zo bleef het 17 jaar lang, tot Frankrijk in 1910 deelnam aan deze competitie waarin de volgorde van de wedstrijden onveranderlijk was, waarbij het team het ene jaar als gastheer optrad voor een tegenstander en het volgende jaar naar dezelfde tegenstander afreisde.
Op het moment van toetreding tot het toernooi was het nog geen vijf jaar geleden dat het Franse team zijn eerste officiële wedstrijd had gespeeld. Toen ontving het Nieuw-Zeeland in 1906. Engeland volgde in hun kielzog, daarna Wales in 1908, Ierland in 1909 en Schotland in 1910.
Frankrijk wachtte 44 jaar op zijn eerste Five Nations-titel
In de jaren ’30 werd dezelfde XV de France uitgesloten vanwege het professionalisme van haar spelers. Het werd weer opgenomen in 1939, maar het jaar daarop werd het toernooi afgelast vanwege de oorlog. Het kwam terug in 1947. De Franse Coq moest wachten tot 1954 om het toernooi voor de eerste keer te winnen. En sindsdien is het de meest bekroonde ploeg, vóór Wales, Engeland, Ierland en Schotland.
Ondanks de religieuze spanningen en territoriale geschillen die de geschiedenis van Ierland hebben gekenmerkt, heeft Ierland altijd een verenigd team opgesteld, met spelers uit alle vier de provincies, inclusief de Britse provincie Ulster.
Open kampioenschap vs. Gesloten competitie
In de jaren ’70 en ’80 leek Roemenië het best toegerust om ooit als zesde land aan het toernooi deel te nemen. Maar met de val van de Muur en het regime van Ceaucescu verloor hun XV zijn glans.
In 2000 werd Italië verwelkomd. Argentinië, Roemenië en Georgië klopten op hun beurt aan bij de organisatie, die onafhankelijk blijft van de wereldbond. Dat laatste land was des te meer geïnteresseerd omdat het de Italianen had verslagen in een testwedstrijd. Maar ontworpen als een gesloten competitie, staat de Six Nations niet positief tegenover een uitbreiding of een op-en-neer systeem met teams van het Europees Internationaal Kampioenschap (inclusief België…).
Dit alles laat zien dat Italië niet hoeft te wanhopen. Sterker nog, sinds ze aan het toernooi begonnen (met een overwinning op Schotland), hebben ze gestage vooruitgang geboekt. In 2003 ontliepen ze voor het eerst de houten lepel. In 2007 wonnen ze voor het eerst op de weg in Schotland. Dat jaar versloegen ze ook Wales in het Stadio Olympico in Rome om vierde te worden in het toernooi. In 2011 zal de Laurel XV de Franse haan opeten. Twee jaar later deden ze het nog eens dunnetjes over, met hun eerste overwinning tegen Ierland. Het resultaat is een tweede vierde plaats in de geschiedenis van het toernooi.
Eén op de twee Italiaanse deelnames is geëindigd met een houten lepel
De houten lepel gaat naar het team dat al zijn wedstrijden in hetzelfde toernooi verliest, en Italië heeft deze in de helft van zijn deelnames gewonnen. Alleen Schotland, drie keer, en Wales, één keer, hebben ook niet gewonnen. Met de loting in het Stade de France op 25 februari zal Italië dit jaar hetzelfde lot bespaard blijven.
Schotland is de tegenstander van de Italianen aanstaande zaterdag in Rome. Finn Russell, Rory Darge en hun vrienden, die na drie wedstrijden op de tweede plaats staan, zijn niet van plan om te ontspannen in het Olympisch Stadion. De mannen van Gonzalo Quesada zijn gewaarschuwd. Maar de Transalps hebben al eerder succes gehad met distels, dus wie weet? Vooral sinds de bijna-explosie in het Stade de France.
Zondag zal de Franse ploeg zich willen revancheren in Cardiff tegen Wales, dat de laatste plaats in het toernooi deelt met de Italianen.
Tot slot reizen de Ieren dit weekend af naar Twickenham. Owen Farrell en zijn team hebben twee weken geleden stof gevreten op Murrayfield en zien er een beetje soft uit tegen een team dat vastbesloten is om een grand slam te winnen in dit toernooi en de teleurstelling van de World Cup achter zich te laten.
