RSC Anderlecht gaat Ronde 4 van de Play-offs in als leider in de competitie voor de eerste keer sinds… de titel in 2017. Voorlopig is het alleen symbolisch: er zijn nog 7 wedstrijden te spelen. Maar het is geen onbeduidend symbool. Anderlecht heeft een ondenkbare woestijn overschreden voor de meest succesvolle club van België.
De reactie van Brian Riemer bij het laatste fluitsignaal afgelopen zondag tegen Union sprak boekdelen. De Deen mag dan gerelativeerd hebben in zijn persconferentie na de wedstrijd, hij kon zijn vreugde niet verbergen. En misschien een vorm van opluchting, want de RSCA-coach is niet gespaard gebleven van kritiek.
Brian Riemer, een coach zonder spelplan?
Anderlecht mag dan wel aan de leiding staan, maar de speelstijl van de Mauves is verre van sprankelend. RSCA onderscheidt zich door zijn pragmatisme. Anderlecht weet hoe ze hun kansen moeten benutten, geholpen door de efficiëntie van een onthutsende Anders Dreyer.
Als Riemer zo bekritiseerd wordt, dan is dat omdat zijn spelplan onduidelijk is. Het blok van Anderlecht stond laag bij de grond, maar bewoog nogal traag naar voren – de fout van “valse” vleugelspelers die de neiging hadden om vaker in het spel te komen dan naar voren. Dreyer en Hazard hebben enorme kwaliteiten, maar zeker niet hun snelheid. En je moet het Riemer nageven: hij had lange tijd geen optie op de bank om dat te veranderen. Francis Amuzu is nog maar net terug van een blessure.
Het middenveld van Anderlecht is ook te vaak gewisseld. Sinds februari heeft Riemer niet twee keer op rij hetzelfde trio op het middenveld opgesteld. Dat was toen hij het trio Rits-Verschaeren-Stroeykens drie keer opstelde, met drie overwinningen (tegen Gent, Charleroi en Sint-Truiden). In deze Play-offs was hij nog steeds aan het klungelen. Zijn beslissing om Mats Rits op de bank te zetten in Brugge werd niet begrepen.
“Ik wilde een speelser middenveld, dus die keuze heb ik gemaakt. Ik kies mijn middenveld aan de hand van de tegenstanders, dus het zal niet elke keer hetzelfde zijn,” vertelde hij op de persconferentie na de wedstrijd. Een ander punt van kritiek op Brian Riemer is dat hij soms lijkt te reageren in plaats van te handelen.
Een reactionaire coach?
Dit seizoen is Riemer vaak bekritiseerd voor het “beschermen” van bepaalde spelers, zoals Kasper Dolberg, die een minder goede periode doormaakte. Bijna uit trots stelde de Andersen-coach de Deen op naast zijn ‘rivaal’ Luis Vazquez. Zonder succes, want de twee mannen vulden elkaar niet aan. “Zoals je ziet, werkt het niet”, zei hij bijna na afloop.
Tegen Brugge, net toen velen hem meer wilden zien spelen, deed hij het opnieuw en trok hij Rits terug, die symbool stond voor deze overdreven voorzichtigheid. Het resultaat: het werkte ook niet… omdat het niet het ideale moment was om het te proberen. Achter zijn nepglimlach wekt de sympathieke Brian Riemer soms de indruk dat hij zich te veel aantrekt van kritiek en daarop reageert. En toch geven de fans voorlopig weinig om de inhoud van het spel: ze willen een titel, zelfs als dat betekent dat Anderlecht cynisch moet zijn.
Brian Riemer, zoals Weiler?
Het is hier natuurlijk dat de vergelijking met de laatste succesvolle coach aan het roer van Sporting zijn volle betekenis krijgt. René Weiler was een cynicus en zeker geen estheet. Hij won de titel dankzij een onberispelijke organisatie, een angstaanjagende efficiëntie en enkele uitstekende individuen. Zijn plan was echter duidelijker en assertiever dan dat van Brian Riemer.
Riemer daarentegen lijkt zich meer bewust te zijn van en zich meer bezig te houden met het respecteren van het beroemde DNA van RSCA, maar het moet gezegd worden dat hij niet in staat is om het op het veld af te drukken. Waar Weiler zich niets aantrok van wat mensen zeiden, tot het punt dat hij wegliep zodra de wind draaide, is Riemer voorzichtiger. Vooral in zijn communicatie met het publiek en de pers. Die hadden al snel een hekel aan de Zwitser, terwijl de Deen iedereen in zijn zak heeft.
Maar één ding hebben ze gemeen: Riemer is, net als Weiler, erg populair bij zijn ploeg. Er zijn niet veel spelers die in 2017 kampioen werden die de RSCA-coach van toen kwaadspreken, ondanks de kritiek. Brian Riemer wordt ook unaniem gewaardeerd op menselijk vlak.
Hazard’s blessure een grote test
Met Thorgan Hazard geblesseerd staat Brian Riemer voor een laatste test dit seizoen. Hij is niet gespaard gebleven van afwezigen (Verschaeren, Amuzu, Delaney, nu Hazard) en zal het moeten doen zonder een van zijn technische leiders.
Kan hij een oplossing vinden? Als hij kiest voor Francis Amuzu, zal hij moeten terugkeren naar het patroon van vorig seizoen, met een spel dat diepgang biedt op links ten koste van de rechterflank van Dreyer. Als hij in plaats daarvan kiest voor Yari Verschaeren, zal hij moeten hopen dat Verschaeren eindelijk al zijn benen weer heeft. En meer dan ooit, nu de keuzes ingewikkelder worden, kan Riemer het zich niet langer veroorloven om de verkeerde te maken. Als hij dat niet doet, zal hij opnieuw worden uitgesloten, op een moment dat Anderlecht eindelijk alles in huis heeft om hun eerste titel sinds 2017 binnen te halen…
