Tijd dringt voor Tedesco, Doku enige gevaar, Openda herleeft: de lessen van de Rode Duivels na de Nations League

Een gelijkspel en een nederlaag. Dat is een weinig flatterend bilan voor de Rode Duivels na de interlandperiode. Hoewel Italië en Frankrijk grote voetballanden zijn, kregen de Belgen wel kansen. Doku, Tielemans, Openda en co lieten echter hun kans liggen. En zoals vaak, wordt Domenico Tedesco door de critici met de vinger gewezen. Een overzicht van de lessen uit deze twee wedstrijden.

Jérémy Doku: de enige spelbreker in een team zonder ideeën

De aanvaller van Manchester City bevestigde een aantal zaken in deze twee wedstrijden. Aan de ene kant heeft hij een groot vermogen om zijn tegenstander uit te schakelen. Een kwaliteit die de tegenstander dwingt om hem dubbel te dekken, anders komt de vleugelspeler te vaak in het strafschopgebied. Aan de andere kant ontbreekt het hem aan precisie in de laatste actie. Met zoveel succesvolle dribbels tegen de Italianen en de Fransen had Doku meer gevaar moeten creëren, vooral tegen Frankrijk. Hij slaagde er echter slechts in 77% van zijn passes te laten slagen. Van de Belgische basisspelers deed alleen Timothy Castagne het slechter. Het is echter moeilijk om Doku iets kwalijk te nemen, aangezien hij de enige lijkt die vonken kan laten overslaan in een team dat geen inspiratie heeft.

Loïs Openda: loopacties en aanwezigheid

Als vervanger van de afwezige Romelu Lukaku had Loïs Openda veel te bewijzen tijdens deze interlandperiode. Tegen Italië was hij niet succesvol, maar tegen Frankrijk toonde hij een heel ander gezicht. Hij was zeer mobiel en stond vaak op de juiste plek. Hij spaarde zijn inspanningen niet en het vergde een sterke Konaté om een overbelaste Saliba te helpen hem in bedwang te houden. Zijn eerste doelpunt sinds de komst van Domenico Tedesco zal hem waarschijnlijk bevrijden. De trainer heeft hem zijn volle vertrouwen gegeven en heeft geen tweede (of derde) spits meer geselecteerd. Openda deed er even over, maar lijkt nu misschien eindelijk zijn vertrouwen terug te betalen.

Een nog steeds wankele verdediging

Het is niets nieuws: de verdediging is waarschijnlijk het zwakste punt van het Belgische elftal. Het is zeldzaam dat de defensie geen beslissende fout maakt tijdens een wedstrijd. Tegen Frankrijk was het Wout Faes die zich schuldig maakte aan een domme handsbal in het strafschopgebied. Frustrerend, vooral omdat de verdediging de eerste dertig minuten bijna niets te doen had. Naast deze kwetsbaarheid ontbreekt het de verdediging, en met name het centrale duo, aan creativiteit naar voren. Die taak is volledig toebedeeld aan de vleugelverdedigers.

Als centrale verdediger van origine lijkt Zeno Debast zich niet volledig op zijn gemak te voelen aan de rechterkant. Normaal gesproken erg nauwkeurig, miste de Anderlecht-speler veel passes. Aan de andere kant was Maxim De Cuyper een van de grootste positieve verrassingen. Het was dan ook verrassend om hem tegen Frankrijk op de bank te zien zitten, nadat hij tegen Italië een sterke wedstrijd had gespeeld, afgesloten met een doelpunt. Tot slot lijkt Timothy Castagne, jarenlang een vaste waarde in het team, door een moeilijke periode te gaan. Het is dus moeilijk om dit deel van het team te versterken.

Domenico Tedesco meer dan ooit onder druk?

Hoewel de Duivels op sommige momenten goed speelden, ontbrak het hun spel op andere momenten volledig aan creativiteit. Sinds zijn aantreden lijkt Domenico Tedesco moeite te hebben om zijn team gedurende een hele wedstrijd consistent te laten presteren. En tegen grote voetballanden betaal je daar de prijs voor. Hoewel hij verschillende jonge spelers heeft gelanceerd, zullen sommigen van hen zich afvragen waar ze staan. Na een sterke prestatie tegen Italië zal De Cuyper zich ongetwijfeld afvragen waarom hij de volgende wedstrijd niet mocht starten, net zoals tijdens het EK toen hij een goede voorbereiding had gedraaid. Deze vraag geldt ook voor de vleugelspelers.

Niet opgeroepen tijdens de vorige interlandperiode, speelde Leandro Trossard de volledige 90 minuten in beide wedstrijden. Een mooie beloning voor een speler die zich nog niet echt heeft bewezen bij de Duivels. Achter hem hoopten Malick Fofana en Johan Bakayoko waarschijnlijk op meer speeltijd. Bakayoko, traditioneel de eerste invaller, kwam deze keer echter niet van de bank. Een van de vele inconsistenties van een coach die nog steeds op zoek lijkt naar de juiste manier om zijn team te beheren. Met nog vijf maanden te gaan voor de start van de kwalificatiecampagne voor het WK 2026, begint de tijd echt te dringen voor Tedesco.

soortgelijke artikelen

De Rode Duivels van morgen: Beloften dicht bij het eerste elftal

De laatste kans voor Domenico Tedesco?

Een onzekere toekomst voor Orel Mangala

ONZE SOCIALE MEDIA

;